تعیین مناسبترین تیمار اکسینی برای القای ریشه زایی در ریز قلمه های رقم زیتون دزفول

این پژوهش به منظور دستیابی به حداکثر ریشه زایی در ریز قلمه های تولید شده از مرحله شاخه افزایی در یکی از ارقام مهم زیتون روغنی کشور دزفول جهت ریزازدیادی تجاری ان در بخش کشت بافت و انتقال ژن پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در طول سالهای 86 و 87 صورت گرفت. تاثیر ده تیمار هورمونی شامل غلظتهای مختلف ایندول بوتریک اسید IBA و نفتالین استیک اسید NAA به تنهایی و یا توام با یکدیگر در محیط ریشه زایی زیتون OMr بردرصد ریشه زایی، میزان تولید کالوس در قاعده ریز قلمه و شاخص کیفی رشد گیاهچه های تولیدی در زمانهای 2 و 4 هفته پس از کشت ارزیابی شد و نتایج حاصل از تیمارهای مختلف با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت میانگین ها با استفاده از روش چند دامنه ای دانکن در سطح 5% مقایسه شدند. از طرح آماری کاملات تصادفی با حداقل 7 تکرار ظرف کشت و درهر تکرار 5 ریز قلمه استفاده شد.