براورد پارامترهای ژنتیکی کنترل کننده زمان گلدهی درگوجه فرنگی با استفاده از تجزیه میانگین نسلها

تولید ارقام زودرس گوجه فرنگی که دارای طول دوره باردهی طولانی و عملکرد بالایی باشند، از اهمیت ویژهای برخوردار است. بنابراین به منظور برآورد وراثتپذیری و نحوه عمل ژنهای کنترل کننده زمان گلدهی در گوجهفرنگی تلاقی بین رقم تجاری Peto Early (P1 و واریته محلی گوجهفرنگی P2 صورت گرفت و در طی دو سال زراعی نسلهای BC 2و BC1 ،RF2 ،F2 ،RF1 ،F1 تهیه شدند. سپس در سال زراعی سوم والدین به همراه شش نسل تهیه شده، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار کشت شدند و زمان تشکیل اولین گل در هر بوته مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که میانگین مربعات نسل ها برای این صفت معنیدار بود، بنابراین تجزیه میانگین نسلها برای صفت زمان گلدهی انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه میانگین نسلها نشان داد که مدل سه پارامتری افزایشی- غالبیت، بهترین مدل در کنترل ژنتیکی این صفت بود، به همین جهت این مدل برای تخمین پارامترهای ژنتیکی انتخاب شد. همچنین مشخص شد که اثرات غالبیت ژنها بیشترین تاثیر را در توارث صفت زمان گلدهی داشتند. وراثتپذیری عمومی و خصوصی برای صفت مورد بررسی به ترتیب 68/93 و 57/27 درصد تخمین زده شد و تعداد ژنهای کنترل کننده این صفت نیز حدود یک ژن برآورد گردید.