تأثیر غلظت های مختلف دی اکسید کربن بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گل تکمه ای (Gomphrena L globosa)تحت تنش شوری

به منظور ارزیابی اثرات غلظت های مختلف دی اکسید کربن و میزان تنش شوری بر برخی صفات رشدی گیاه گل تکمه ای (Gomphrena globosa L.) یک آزمایش اسپیلت پلات بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1389 انجام شد. تیمار ها شامل سه غلظت دی اکسید کربن (شاهد (380)، 700 و 1050 پی پی ام) و سه سطح شوری (0 و 150 و 300 میلی مولار کلرید سدیم) بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری صفاتی نظیر میزان کلروفیل، تعداد شاخه فرعی، هدایت روزنه ای و تعداد گل کاهش معنی داری داشته است، به طوریکه کمترین مقادیر صفات اندازه گیری شده در 300 میلی مولار کلرید سدیم به دست آمد. افزایش غلظت دی اکسید کربن باعث اختلاف معنی دار وزن خشک اندام هوایی، تعداد شاخه فرعی و میزان کلروفیل شد. بر همکنش شوری و دی اکسید کربن نیز در صفات وزن خشک ریشه، تعداد برگ، سطح برگ، ارتفاع گیاه و تعداد گل در سطح احتمال 1% و در وزن خشک اندام هوایی در سطح احتمال 5% معنی دار شد. نتایج نشان داد که افزایش غلظت دی اکسید کربن باعث بهبود اثرات سوء شوری شده است، به طوری که گیاه زینتی گل تکمه ای در غلظت 700 پی پی ام دی اکسید کربن عکس العمل بهتری را نسبت به شوری نشان داد.

کلیدواژه ها:

ارتفاع ساقه ، تعداد برگ ، تعداد گل ، سطح برگ ، وزن خشک اندام هوایی