تغییر ترکیبات فنولی و ظرفیت آنتیاکسیدانی در برخی ژنوتیپهای لوبیای بومی گیلان تحت تاثیر تاریخهای کشت مختلف

به منظور بررسی تاثیر تاریخهای کشت مختلف در کشت بهاره بر کیفیت ژنوتیپهای مختلف لوبیای بومی گیلان، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار در سال 89-1388 در مزرعه پژوهشی در W دانشگاه گیلان انجام شد. سه تاریخ کشت ( 5 فروردین، 15 فروردین، 4 اردیبهشت) در کرتهای اصلی و هفت ژنوتیپ از لوبیای بومی گیلان شامل ژنوتیپ رگه مشکی (A)، دو ژنوتیپ رگه قرمز (B و D)، دو ژنوتیپ بدون رگه ،(F و C) ژنوتیپ رگه قهوهای (E) و ژنوتیپ ایستاده (G) در کرتهای فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که تاریخهای کشت مختلف تاثیر معنی داری بر کیفیت (میزان فنول کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی دانه) ژنوتیپهای مختلف این نوع از لوبیا داشت. از طرف دیگر تفاوت بین ژنوتیپها نیز معنیدار بود. بالاترین میزان فنول کل در ژنوتیپ E (رگه قهوهای) و کمترین آن در ژنوتیپ G (ایستاده) مشاهده شد. در بین ژنوتیپهای مورد مطالعه ژنوتیپ G (ایستاده) کمترین و ژنوتیپ F (بدون رگه) بالاترین ظرفیت آنتی - اکسیدانی را دارا بودند. نتایج این آزمایش ثابت کردند که برخی از ژنوتیپهای لوبیای بومی گیلان ممکن است منبع مهمی از ترکیبات کاربردی باشند.

کلیدواژه ها:

تاریخ کشت ، فنول ، ظرفیت آنتیاکسیدانی