مقایسه خصوصیات فنوتیپی و فیزیکوشیمیایی 9 توده بومی شنبلیله ایرانی

به منظور ارزیابی صفات فنوتیپی فیزیک وشیمیایی 9 توده شنبلیله ایرانی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1394 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل توده شنبلیله در 9 سطح( یزد، کرمان، بیرجند، شیراز، مشهد، اصفهان، کلات، نیشابور وتهران) با 3 تکرار بودند. بذور بومی شنبلیله پس از جمع آوری وشناسایی در کرتهایی به ابعاد 1/5 در 2 متر کشت شدند. جهت بررسی صفات از هر کرت،3 گیاه انتخاب گردید وصفات کمی وکیفی از جمله طول و عرض برگ، تعداد برگ ، وز ن تر و... ومیزان قند، کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانتی ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که توده های شنبلیله مورد بررسی از نظر اغلب صفات ارزیابی شده در سطح احتمال 1 درصد با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند. عملکرد تودها بین 1/94 الی 17/20 گرم وزن تردرهر بوته متغیر بود ودر بین توده ها، اصفهان با دارا بودن بیشترین وزن تر اندام هوایی، طول ریشه واندام هوایی ، تعداد برگ، طول میانگره، سطح برگ، تعداد شاخه ی جانبی وتعداد گره به عنوان توده شاخص معرفی شد که میتوان در برنامه های اصلاحی آینده در راستای بهبود مواد موثره مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

توده ، شنبلیله ، قند ، کلروفیل ، فعالیت آنتی اکسیدانتی