اثر تنش خشکی بر میزان پرولین و قندهای محلول در لوبیا Phaseaolus vulgaris L

خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که رشد گیاه و تولید محصول را به طور نامطلوبی تحت تاثیر قرار می دهد این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی در طی مرحله گل دهی بر میزان پرولین ، قندهای محلول کل ، فروکتوز، گلوکز و ساکارز در برگ های لوبیا انجام شد. آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار با منظور نمودن تیمارهای ارقام مختلف لوبیا تیمارهای ارقام مختلف لوبیا TyloreوCOS16 ارقام مقاوم ، خمین و اختر (ارقام حساس)، تنش خشکی شامل آبیاری نرمال 100% زراعی تنش متوسط 60% ظرفیت زراعی و تنش شدید 30% ظرفیت زراعی و مدت زمان تنش 3و9 روز اجرا گردید. اثر رقم و تنش خشکی بر RWC% پرولین، کربوهیدرات های محلول کل، فروکتوز، گلوکز و ساکارز در سطح یک درصد معنی دار بود. تنش خشکی باعث کاهش RWC% و ساکارز و افزایش مقدار کربوهیدرات های محلول کل، فروکتوز، گلوکز و پرولین شد. همبستگی منفی معنی داری بین RWC% و ساکارز با کربوهیدرات های محلول در آب، محتوای فروکتوز و گلوکز وجود داشت. در شرایط تنش آبی، ارقام مقاوم COS و 16 Tylore کربوهیدرات های محلول و پرولین بیشتر انباشته کردند و ارقام خمین و اختر (ارقام حساس)، کربوهیدرات محلول کمتری در شرایط تنش داشتند. در تنش 9 روز نسبت به 3 روز میزان پرولین ،گلوکز ، فروکتوز و قندهای محلول کل بیشتر بود. بنابراین متابولیسم کربوهیدرات ها و پرولین عموما تحت تاثیر تنش آبی خاک قرار می گیرد

کلیدواژه ها:

لوبیا ، تنش خشکی ، قندهای محلول ، پرولین