تاثیرغلظت های مختلف پرسیدین بر خصوصیات کمی و کیفی هویچ

سبزیجات یکی از فسادپذیرترین محصولات کشاورزی هستند. این محصولات در مزرعه ممکن است با فضولات حیوانی و یا جریان فاضلابها آغشته شوند و یا به دلیل عدم مراقبتهای بهداشتی پس از برداشت و در حین انتقال به بازار مصرف دچار انواع فساد و آلودگی شوند. از جمله سبزیجات حساس و فاسد شدنی هویج می باشد که معمولا دوره نگهداری کوتاهی دارد. در این تحقیق اثرات سه غلظت پرسیدین 200ppm)، 500ppm، 1000ppm و آب مقطر) و دوره انبارمانی (روز صفر، 10 و (20 بر ماندگاری هویج رقم دانورز مورد بررسی قرار گرفت. طرح به صورت کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل و در سه تکرار در آزمایشگاه مرکزی دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر(عج) در سال 95 انجام شد. نتایج حاکی از تاثیر قابل توجه این ماده بر انبارمانی و حفظ ویژگیهای کمی و کیفی هویج داشت. تیمار 500 ppm و 1000 ppm پرسیدین کمترین پوسیدگی را در روز پایان انبارداری نسبت به تیمار شاهد نشان داد. با افزایش دوره انبارمانی مقدار ph افزایش و تفاوت معنی داری بین روز صفر و دهم و همچنین بین تیمارها مشاهده نشد. در مجموع می توان نتیجه گرفت تیمار 500 ppm پرسیدین از طریق کاهش پوسیدگی قادر به حفظ ویژگیهای کمی و کیفی محصول هویج تا بیست روز میگردد.

کلیدواژه ها:

افزایش عمر انبارمانی ، کاهش پوسیدگی ، ویژگیهای کمی و کیفی