بررسی تغییرات عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم بخش های مختلف سوخ (پیاز) جام زرین پاییزه (Sternbergia lutea) در دوره خواب و گلدهی

جام زرین پاییزه یکی از سوخوارهای تیره نرگس سانان و بومی ایران میباشد که به خاطر داشتن گلهای زیبا و نیاز آبی بسیار کم، پتانسیلهای زیادی به عنوان یک گیاه زینتی دارد. گونه های سوخوار، خواب را جهت زنده ماندن در شرایط نامناسب محیطی توسعه داده اند. بنابراین بررسی عوامل اثرگذار بر خواب سوخ جام زرین پاییزه، میتواند به استفاده از این گل در فضای سبز کمک شایانی کند. به همین دلیل در این پژوهش تغییرات عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 فاکتور زمان نمونه برداری در3 سطح (ماه های خرداد، تیر و مهر) و نوع بخش سوخ در4 سطح (فلس بیرونی، فلس درونی، صفحه پایگاهی و جوانه) بررسی شد. نتایج نشان داد در زمان ورود به دوره خفتگی، بیشترین مقدار نیتروژن در صفحه پایگاهی و بیشترین مقدار فسفر در فلس بیرونی بوده است. در زمان خفتگی بیشترین مقدار نیتروژن و فسفر به ترتیب در فلس درونی و جوانه مشاهده شد. در زمان گلدهی نیز بیشترین مقدار نیتروژن و فسفر در صفحه پایگاهی مشاهده گردید و بیشترین مقدار پتاسیم در هر3 زمان نمونه برداری مربوط به فلس بیرونی بود.

کلیدواژه ها:

خواب ، سوخ ، گیاهان سوخوار ، نیتروژن.