بهبود ویژگیهای رویشی و زایشی پیاز صورتی رقم سراوان با کودهای آلی و شیمیایی

پیاز یکی از قدیمی ترین محصولات کشاورزی است که از هزاران سال پیش به عنوان دارو و طعم دهنده غذا دارای ارزش بالایی بوده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات فاصله کاشت و کودهای شیمیایی و آلی بر بهبود ویژگیهای رویشی و زایشی پیاز صورتی رقم سراوان در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولایت ایرانشهر انجام گرفت. تیمارها شامل 3 مقدار متفاوت کود (شاهد، کود ورمی کمپوست و تلفیق کود ورمی کمپوست(NPK+ و 2 فاصله کاشت مختلف 15) و 30 سانتیمتر) بودند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان دادند که اثرات فاصله کاشت و کودهای شیمیایی و آلی بر ارتفاع و قطر گیاه، طول و تعداد برگ، وزن برگ، وزن پیاز، وزن کل و عملکرد در سطح 1 درصد معنیدار شد. بهترین نتیجه در فاصله کاشت 30 سانتیمتر و تلفیق کود ورمی کمپوستNPK+ به دست آمد که سبب افزایش ارتفاع 52/32 ) سانتیمتر) و قطر گیاه 6/50) سانتیمتر)، طول و تعداد برگ (به ترتیب 46/60 سانتیمتر و (21/61، وزن برگ 106/83) گرم)، وزن پیاز 229/83) گرم)، وزن کل 317/60) گرم) و عملکرد 26/62) تن در هکتار) شد. به طور کلی، افزایش فاصله کاشت از 15 سانتیمتر به 30 سانتیمتر و کاربرد کودهای آلی به همراه کودهای شیمیایی سبب بهبود ویژگی های رشدی و عملکرد پیاز صورتی رقم سراوان گردید.

کلیدواژه ها:

فاصله کاشت ، ورمی کمپوست ، نیتروژن ، پیاز