اثر متقابل اشعه ماورای بنفش B و تنش خشکی بر خصوصیات رشدی ریحان سبز و بنفش در شرایط گلخانه ای

از عوامل تاثیرگذار روی فرایند رشد گیاهان، تنشهای محیطی بخصوص خشکی و نور ماورای بنفش است که باعث تغییر در رشد و نموی گیاهان و خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی میشوند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات توام طول مدت پرتو ماورای بنفش B و تنش خشکی بر خصوصیات رشدی و پاسخ های شیمیایی ریحان ( Ocimum (basilicum میباشد. بدین منظور مدت تابش اشعه ماورای بنفش به ترتیب 0، 5، 10، 15 و 20 دقیقه در روز در چهار سطح خشکی شامل 100، 75، 50، 30 درصد ظرفیت زراعی در دو رقم سبز و بنفش ریحان اعمال شدند. نتایج نشان داد که هر دو عامل تنش زا روی خصوصیات رشدی و پاسخهای بیوشیمیایی ریحان اثرگذار است. طوریکه کلروفیل، کارتنوئید، وزن تر ریشه و ساقه، محتوای نسبی آب برگ و سطح برگ کاهش و میزان مالون دی آلدئید و ضخامت برگ افزایش یافت. البته تنش خشکی نسبت به اشعه ماورای بنفش اثرات تنشی بیشتری روی گیاه ریحان نشان داد. طول مدت تابش 5 دقیقه پرتو ماورای بنفش B سبب افزایش سطح برگ و وزنتر ریشه و ساقه گردید. کمترین سطح برگ مربوط به تیمار توام رقم سبز، 20 UV دقیقه، و خشکی30 درصد ظرفیت زراعی بود. تنش خشکی به تنهایی سبب کاهش RWC، کلروفیل، کارتنوئید و وزنتر ساقه گردید. ریحان بنفش از حسایت کمتری نسبت به ریحان سبز در مقابل این دو عامل تنشزا برخوردار بود. کاربرد توام اشعه ماورای بنفش و خشکی اثرات مهار کننده روی همدیگر داشتند.

کلیدواژه ها:

سطح برگ ، مالون دی آلدیید ، وزن تر ، محتوای نسبی آب.