بازنمود قرارداد 1907 در اشعار ملک الشعرای بهار

یکی از مظاهر حضور کشور های خارجی در ایران دوره ی قاجار قرارداد های این کشور ها با ایران و یا سایر کشورها در مورد ایران بود که به وسیله ی این قراردادها درصدد اهداف سلطه جویانه ی استعماری خود بودند. در زمان قاجار بخصوص بعد مشروطیت نویسندگان و شاعران عصر قاجاریه در آثار خود به شرح و توصیف رویداد ها، وضعیت اجتماعی و افراد هم عصر خود در قالب نظم و نثر پرداخته اند اگر چه این آثار از نظر در بر داشتن مباحث تاریخی و اجتماعی یکسان نیستند ولی از بعد تاریخی و ادبی دارای اهمیت هستند. قرداد های با کشور-های بیگانه از جمله مضامین اشعار دوره ی مشروطیت است و یکی از شاعرانی که در اشعار خود به مضامین قرارداده ها واکنش نشان داده ملک الشعرای بهار بوده است. در مقاله ی حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی بازنمود قرارداد-های قاجار در اشعار ملک الشعرای بهار پرداخته می شود.یافته ها ی این پژوهش نشان می دهد که ملک شعرای بهار شاعری آزادی خواه و وطن دوست بوده است در اشعار خود به انتقاد از قرارداد های استعمارگران و عاقدان آن قرار داد ها را به باد استهزا گرفته است از جمله قرارداد 1907، که بین کشور روس و انگلیس بوده است که استقلال ایران را به چالش کشیده است.

کلیدواژه ها:

بیگانه ستیزی ، قرداد1907 ، بهار ، مشروطه