تجلی آزادی و وطن در شعر ملک الشعرای بهار

؛ آزادی و وطن از اساسی ترین مفاهیم شعر عصر مشروطه به شمار می آیند، بررسی و تحلیل این دو شاخص مهم در شعر ملک ا لشعرای بهار به عنوان یکی از شاعران بزرگ و توانمند عصر مشروطه می تواند دریچه ای رو به اندیشه و تفکر این شاعر و به طور کلی شعر عصر مشروطه بر ما بگشاید. بدیهی است جست وجو و کنکاش در شعر هر شاعر ما را به عقاید، تفکر و اندیشه ی او رهنمون می سازد، این نگرش و تفکر متاثر از محیط زندگی شاعر و مسایل سیاسی و فرهنگی متقارن با دوره ی زندگی او می باشد. ملک الشعرای بهار همزمان با انقلاب مشروطه به جمع آزادی خواهان پیوست همین تغییر نگرش نسبت به جامعه منجر به، بوجود آمدن مفاهیمی تازه در شعرش شد. با نگاهی جامع به شعر بهار می توان جهان بینی این شاعر عصر بیداری را از حوادث و مقتضیات زمان دریافت. از سویی دیگر با مطالعه و تفکر در شعر بهار می توان از دو عنصر اصلی شعر او - به لحاظ محتوا و مضمون – یعنی آزادی و وطن نام برد. به جرات می توان گفت پایه ی اندیشه ی شعری این شاعر نامور بر این دو عنصر مهم استوار می باشد. در این جستار سعی شده است به بررسی و تحلیل آزادی و وطن با تکیه بر شواهد شعری این سخنور نام آشنا بپردازیم و نگاه خاص او را به این دو عنصر مهم از میان شعرش بر می کاویم.

کلیدواژه ها:

ملک الشعرای بهار ، آزادی ، وطن ، مشروطه ، شعر