کاشیکاری، شکوه جلوه هنراسلامی در حرم مطهر امام رضا ع

مجموعه حرم امام رضا (ع) در مشهد مقدس یکی از مجموعه های معروف و مهم معماری اسلامی است که گنجینه ای از هنرهای وابسته به معماری در آن جای دارد . هنر کاشیکاری از مهمترین ابداعات ایرانیان در قرون ششم و هفتم بوده که قبل از آن کیفیت این چنینی نداشته است و با آغاز دوره شکوفایی کاشی کاری و رواج آن در تزیین بناهای مذهبی همچون حرم رضوی سنت ساخت کاشی بیش از پیش مورد توجه سفالگران قرار گرفت. با توجه به توسعه حرم مطهر در طول حیات حکومت اسلامی که هنوز نیز ادامه دارد، هنر معماری و از جمله هنر کاشیکاری در ادوار مختلف تاریخ تمدن اسلامی به سبک متفاوتی انجام شده است و تمامی حکومت ها از جمله ایلخانی، تیموری، صفویه، قاجار و انقلاب اسلامی تمام توان خود را برای خلق با شکوهترین اثر زمانه اش به کار برده است. شناخت انواع کاشی در فضای داخلی و خارجی بنا سهم عمدهای دارد و شیوه های گوناگون همچون معرق، معقلی، هفت رنگ و زرین فام در حرم امام رضا (ع) از جمله کم نظیرترین آثار کاشیکاری در طول تاریخ سفال سازی ایران به شمار میرود. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی انجام پذیرفته و بر مبنای داده های کتابخانهای و میدانی گردآوری شده است و حرم مطهر رضوی را از نظر کاشیکاری و انواع کاشی بر اساس ادوار مختلف تمدن اسلامی مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

کاشی کاری ، انواع کاشی ، حرم امام رضا (ع) ، تمدن اسلامی