بررسی اثر ضد التهابی عصاره متانولی و هیدروالکلی گیاه هواچوبه در مقایسه با عصاره متانولی و هیدروالکلی گیاه تشنه داری

گیاهان دارویی در درمان بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای التهابی کاربرد دارند و در این تحقیق جهت بررسی اثر ضدالتهابی عصاره گیاه هواچوبه (Onosma dichroanthum) و تشنه داری (Scrophularia striata) از تست مهار دناتوراسیون پروتئین آلبومین اسنفاده شده است، جنس Onosma (هواچوبه) از تیره Boraginacea حدودا دارای 150 گونه در سراسر جهان و بیشتر در مناطق مدیترانهای و ایرانی تورانی دیده میشود که دارای تنوع و پراکنش بالایی میباشد و در طب سنتی ریشه این گیاه برای درمان سوختگی و التیام زخم و بریدگی های سطحی پوست و همچنین در درمان برخی ازبیماریهای پوستی به کار برده شده است. گیاه تشنه داری از خانواده اسکروفولاریاسه است که اغلب علفی بوده و میتواند تحت تاثیر شرایط واقع شود و زندگی چند ساله را انتخاب نماید و به ندرت به صورت درخت دیده میشود .این گیاه خودرو است و درتمام کره زمین مخصوصا معتدل و سرد دیده میشود. به صورت تجربی حالتهای مختلف آن، از جمله جوشانده خوراکی، بخور و ضماد برای درمان بیماریهای مختلفی از قبیل چشم و گوش، سوختگیها، زخم عفونی، اپیزیاتومی، درد، سرماخوردگی، هموروئید، کورک استفاده میشود. در این مطالعه تجربی، غلظتهای مختلف عصاره متانولی و هیدروالکلی گیاه هواچوبه و تشنه داری تهیه و به آلبومین %1 سرم گاوی، اضافه و بعد از حرارت، درصد مهار برای دناتوراسیون آلبومین محاسبه گردید. کنترل مثبت در این تست اسید سالیسیلیک استیل میباشد. نتایج نشان میدهد که از بین دو گیاه فوق، اثر ضد التهابی گیاه هواچوبه بیشتر میباشد و با توجه به نوع حلال، اثر عصاره متانولی بیشتر از عصاره هیدروالکلی میباشد و همچنین کاهش التهاب وابسته به دوز است. در نتیجه این بررسی، مطالعه بیشتر در جهت ساخت داروهای سنتزی از گیاه هواچوبه و تشنه داری در جهت درمان بیماریهای التهابی پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

تشنه داری ، ضد التهابی ، عصاره ، متانولی ، هواچوبه ، هیدروالکلی