کارایی نشانگرهای مولکولی در بررسی تنوع ژنتیکی گیاهان

تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای موردمطالعه با استفاده از 13 آغازگر ISSR موردبررسی قرار گرفت. آغازگرهای ISSR درمجموع توانستند 74 باند تولید کنند که از این تعداد، 4 باند یکشکل مشاهده شد و سایر باندها چند شکل بودند. میانگین درصد چندشکلی در بین ژنوتیپ های موردبررسی برابر 95/04 درصد بود که درصد چندشکلی برای آغازگرهای 80) UBC824 درصد)، 83/33) IS14 درصد)، 83/33) UBC851 درصد) و 88/89) IS11 درصد) و برای سایر آغازگرها میزان چندشکلی برابر 100 درصد بود. درمجموع بر اساس کلیه شاخصها، مناسب ترین آغازگرها برای بررسی تنوع ژنتیکی گیاه پنج انگشت، آغازگرهای IS16، IS5 و UBC807 تعیین گردید. فاصله ژنتیکی ژنوتیپ های موردبررسی با استفاده از ضریب دایس از 195 درصد تا 593 درصد متغیر بود. بیشترین فاصله در بین ژنوتیپ ها در محدوده 64 درصد و کمترین فاصله در 24 درصد میباشد. نتایج حاصل از دندرو گرام تجزیه خوشه ای به روش UPGMA بر اساس ضریب فاصله دایس برای ژنوتیپ ها نشان داد که ژنوتیپ ها در 3 گروه قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

فاصله ژنتیکی ، پنجانگشت ، نشانگر مولکولی ، ISSR