اثر عصاره هیدروالکلی گیاه خرفه بر آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت کبد طی سمیت با بیسفنول A در رت نر

گونه های فعال اکسیژن((ROS عوامل سیتوتوکسیک هستند که موجب آسیب اکسیداتیو قابل ملاحظه می شوند. بیسفنول (BPA) A یک آلوده کننده است که با افزایش تماس با آن اثرات سمی و شبه استروژنی آن بر روی سلول های پستانداران اعمال می گردد. گیاه خرفه یک محصول امیدوارکننده طبیعی است که می تواند برای جلوگیری از بیماری های قلبی، تحلیل برنده سیستم ایمنی و سایر بیماری های مزمن با منشا استرس اکسیداتیو مفید واقع شود. در این مطالعه 49 سر رت نر بالغ 250±10)گرم) به طور تصادفی به 7 گروه 7 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، شاهد(500 میکروگرم روغن ذرت/کیلوگرم وزن بدن)، گروه دریافت کننده سم(500 میکروگرم بیسفنول/ A کیلوگرم وزن بدن)، کنترل مثبت 100) میلی گرم عصاره هیدروالکلی گیاه خرفه/کیلوگرم وزن بدن)، 3 گروه تیمار دریافت کننده خرفه 500) میکروگرم بیسفنول50 + A، 100، 150 میلی گرم عصاره هیدروالکلی گیاه خرفه/کیلوگرم وزن بدن). تمام تزریقات از طریق روش درون صفاقی و طی 14 روز پیاپی انجام شد. پس از اتمام زمان تزریقات 14) روز) تمامی حیوانات با کلرال هیدرات بیهوش شده و طی تشریح، نمونه های کبدی جهت تهیه هموژن بافتی جداسازی شدند تا سنجش آنزیم ها آنتی اکسیدانی شامل SOD، CAT و GPX در این بافت انجام گردد. داده ها در نرم افزار آماری spss توسط روش آنووای یک طرفه با تست تعقیبی توکی انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن است که مقادیر SOD، CAT و GPX در گروه های تیمار خرفه تعدیل شده اند. مقادیر SOD، CAT و GPX افزایش معناداری (p<0.05) را در گروه تیمار خرفه نسبت به گروه بیسفنول نشان دادند که این امر حاکی از آن است که گیاه خرفه می تواند سمیت بافت کبدی ناشی از بیسفنول A را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

استرس اکسیداتیو ، بیسفنول A ، عصاره خرفه ، آنزیم های آنتی اکسیدانی