در آن (عسل) شفای مردم است (نحل 69 )

هدف هر علم کشف رازی از اسرار بی پایان طبیعت است. در زندگی زنبور عسل، شگفتی های فراوانی برای درس آموزی و عبرت اندوزی نهفته است که قرآن ما را بدان دعوت میکند. قرآن از وحی به زنبور عسل سخن به میان آورده که این نکته نشانگر عظمت این حشره به ظاهر کوچک است. در این مقاله جایگاه زنبورعسل با توجه به اشارات قرآن کریم مورد پژوهش قرارگرفته است. در تعدادی از آیات قرآن کلمه عسل ذکرگردیده، نخست در سوره محمد (ص) آیه 51 که خداوند در ستودن بهشت به نیکوکاران وعده داده است که در آنجا نهرهایی از عسل پاک و ناب روان است و سپس در سوره نحل آیات 86 و 69 که خواص شفابخش آن را یادآوری می کند، که با تعمق در آن و با توجه به اطلاعت حاصل از مباحث علمی در علوم مختلف زیست شناسی و پزشکی فواید عسل به نحو روشنی مستفاد می گردد. از ویژگی های مهم زنبورعسل به تسکین دهی، محصول طبیعی و سالم بودن و همچنین استفاده درمانی از نیش زنبورعسل، خاصیت درمانی خود عسل، خاصیت ضدعفونی کنندگی، پوشش زخم ها، خاصیت ضد قارچی آن و غیره... می توان اشاره کرد. بنابراین میتوان برای بار دیگر تاکید کرد که دانش قرآن پیرامون عسل، منشاء و خصوصیات آن بسیار جلوتر از زمان خود بوده است. هرگاه در تفسیر آیات قرآنی که مربوط به آثار کائنات و خلقت موجودات است، از نتایج قطعی علوم مربوط نیز به عنوان مفتاح استفاده شود یقینا هم معرفت علمی ما به حقایق مخلوقات محکم تر و وسیع تر می گردد و هم تصدیق وخضوع ما نسبت به قدرت لایزال و حکمت جاودانه الهی زیادتر می شود.

کلیدواژه ها:

قرآن ، زنبورعسل ، علم ، نحل