گرده افشانی زنبور عسل به عنوان یکی از شاخص های زیستی اکوسیستم

بیان مسئله: گرده افشانی و گرده افشان ها خصوصا زنبور عسل نقش تعیین کننده ای به عنوان شاخص های زیستی در بهبود و سلامتی اکوسیستم ها دارند. از این بیواندیکیتورها برای نمایش دادن تنش های محیطی مثل بیماری ها، انگل ها، شکارچی ها یا آلاینده ها و آفت کش ها استفاده می شود. هدف پژوهش: با بررسی وجود یا عدم وجود، فراوانی و فعالیت های شاخص های زیستی می توان شرایط اکوسیستمی که در آن پیدا شده اند را مشخص کرد. روش و چگونگی انجام پژوهش: جستجو در پایگاهای علمی معتبر. یافته ها و نتیجه گیری: زنبور عسل معرف زیستی بسیار خوبیست زیرا اختلالات شیمیایی در محیط زیست را در بدن و محصولات تولیدی آنها به وسیله آنالیزهای آزمایشگاهی می توان آشکار کرد. زنبورها حس بویایی قوی دارند و در صورتی که آموزش ببینند می توانند مواد منفجره حتی در غلظت های بسیار کم را تشخیص دهند. عوامل مهارکننده در گرده افشانی عبارتند از: آفت کش ها، آلاینده ها، بیماری ها. آفت کش ها باعث کاهش عمر، تاثیر منفی بر جستجوی غذا، حافظه، جهت یابی و رفتارهای غیرعادی بیواندیکیتورها می شوند. عسل، گرده یا بدن حشرات ممکن است با فلزات سنگین، رادیوایزوتوپ ها یا ترکیبات ارگانیک مثل PCBs آلوده شوند.

کلیدواژه ها:

زنبور عسل ، گرده افشانی ، آلاینده ها