بررسی اثرات دارویی برهموم بر بیماری های دهانی ناشی از قارچ

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 284

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BEEPC01_105

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1398

چکیده مقاله:

بیان مسئله: برهموم ترکیبی طبیعی و چسبناک است که به وسیله ی زنبورعسل به منظور حفاظت کندو در مقابل باکتری ها و قارچ ها تولید می شود. به دلیل شکست ضدقارچ های موجود در درمان بیماری های قارچی و همچنین اثرات سمی این داروها، تحقیقات زیادی درجهت توسعه ی ضدقارچ های غیرسمی و موثر بر قارچ های پاتوژن انجام گرفته است. هدف پژوهش: بررسی مروری مطالعات انجام گرفته برروی فعالیت ضدقارچی برهموم و امکان استفاده از این ماده به عنوان داروی ضدقارچ می باشد. روش و چگونگی انجام پژوهش: این مطالعه به صورت تحقیقات کتابخانه ای با استفاده از مقالات و منابع معتبر انجام گرفته است. یافته ها و نتیجه گیری: طی تحقیقات صورت گرفته، مشخص شده است که وجود قارچ، باکتری و ویروس در بیوفیلم دندانی می تواند در ایجاد التهابات لثه موثر باشد. برخی مطالعات نشان داده است که یکی از قارچ های موثر در این بیماری قارچ Candida است. این دسته از قارچ ها بخشی از جمعیت میکروبی شخصی افراد هستند که در نواحی مخاطی مثل حفره ی دهانی یافت شده و نقش دوگانه ای در سلامت فرد و گسترش بیماری های دهانی دارند. با مقایسه ی تاثیرات عصاره ی الکلی بره موم قرمز (RPAE) و کلرهگزیدین برروی چند نمونه از قارچ های C.albicans ، C.tropicalis و C.glabrata مشخص شد که فعالیت مهارگر رشد و تکثیر قارچ و قارچکش RPAE ، برروی هر سه نوع قارچ دیده می شود. همچنین در مقایسه ی تاثیرات ضدقارچ بره موم و برخی عصاره های گیاهانی مثل آویشن ، میخک صدپر ، پیاز و دارچین برروی قارچ C.albicans مشخص گردید که عصاره ی بره موم در مقایسه با عصاره های گیاهی بیشترین فعالیت ضدقارچی را دارد. بنابراین براساس آنچه گفته شد می توان از برهموم به عنوان راهی برای کنترل موثر قارچ ها به ویژه C.albicans استفاده کرد.

نویسندگان

ثمین السادات سجادی

دانشجوی کارشناسی رشته ی زیست شناسی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

مجید مرادمند

استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان