ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی در اندام فوقانی دانشجویان دندانپزشکی به روش DASH

مقدمه: دندانپزشکان به علت ویژگی های خاص شغلی خود در معرض خطر ابتلا به اختالالت اسکلتی – عضلانی قرار دارند. مطالعه حارض با هدف تعیین اختالالت اسکلتی–عضلانی دراندام فوقانی دانشجویان دندانپزشکی به روش DASH انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی بود که بر روی 100 نفر از دانشجویان سال آخر دندانپزشکی در سال 94 انجام شد. به منظور ارزیابی ناتوانی اندام فوقانی بدن افراد مورد مطالعه ازپرسشنامه DASH استفاده شد. یافته ها: %51 افراد مورد بررسی مرد بودند. میانگین (انحراف معیار) قد و وزن افراد مورد بررسی به ترتیب(8/55) 171/89 و 72/75 (10/98) بود. %69 از دانشجویان فعالیت ورزشی داشتند. میانگین منره DASH کل، DASH کاری و DASH ورزشی/هرنی به ترتیب 66/34، 11/43 و 11/98به دست آمد. نتیجه گیری: میانگین منره DASH کل بیشرت از حد متوسط بود؛ درواقع دندانپزشکان تا حدودی به ناتوانی در انجام فعالیت و درد ناشی از اختالالت در اندام فوقانی مبتال بودند.

کلیدواژه ها:

اختلالات اسکلتی – عضلانی ، اندام فوقانی ، دندانپزشکی ، DASH