بررسی رابطه بین فعالیت فیزیکی و قدرت دست در کارگران فضای سبز

زمینه و هدف: عدم فعالیت فیزیکی یکی از ریسک فاکتورهای بیماریهای قلبی عروقی است [1]. مهم ترین عملکرد دست هنگام انجام وظیفه، چنگش و اعمال نیرو در انجام کارهای دستی است [2]. عوامل مختلفی روی فعالیت فیزیکی تاثیرگذار است. قدرت چنگش نیز به عنوان شاخص اندازه گیری قدرت کل ماهیچه ها ممکن است با فعالیت فیزیکی مرتبط باشد [3]. با توجه به اهمیت موضوع و اینکه در جوامع ایرانی مطالعه ای در این زمینه انجام نشده بود، بر آن شدیم که ارتباط بین قدرت دست با فعالیت فیزیکی را بسنجیم. روش تحقیق: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و بصورت مقطعی، در میان 120 نفر از کارگران فضای سبز انجام گرفت. برای اندازه گیری چنگش قدرتی، چنگش ظریف و فعالیت فیزیکی به ترتیب از دینامومتر [ع] ، پینچ گیج [5] و نسخه ایرانی پرسشنامه بین المللی فعالیت فیزیکی [1] استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 20 SPSS انجام و 0/05Pvalue<معنادار تلقی گردید. یافته ها: در این مطالعه، میانگین چنگش قدرتی، چنگش ظریف و فعالیت فیزیکی بترتیب 39، 8 / 5 کیلوگرم نیرو و 3830 مت بدست آمد. آزمون اسپیرمن نشان داد، بین فعالیت فیزیکی با قدرت دست رابطه معناداری وجود نداشت (0/05< P value). نتیجه گیری: فعالیت فیزیکی افراد از جمله عوامل مهمی است که روی بروز بیماری های مزمن تاثیرگذار است. خوشبختانه کارگران فضای سبز در این مطالعه از لحاظ میانگین فعالیت فیزیکی در سطح بالایی قرار گرفتند. از آن جایی که تاکنون در این رابطه جز مطالعه حاضر، پژوهشی در ایران انجام نگرفته است، توصیه میگردد، مطالعات بیشتری در این زمینه صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

کارگران فضای سبز ، فعالیت فیزیکی ، چنگش قدرتی ، چنگش ظریف