تاثیر عوامل ارگونومی بصری در طراحی فضاهای آموزشی نوجوانان و میزان رضایتمندی آنها از فضاهای آموزشی در شهر ملایر

زمینه و هدف: عوامل بصری ارگونومی از طریق متغیرهایی بر رضایت مندی کودکان از فضاهای آموزشی تاثیر می گذارند هدف از این پژوهش بررسی تاثیر عوامل ارگونومی بصری در طراحی فضاهای آموزشی نوجوانان و میزان رضایتمندی آنها از فضاهای آموزشی بود. روش: این مطالعه، از نوع توصیفی بود. برای جمع آوری اطلاعات 10 مهدکودک واقع در شهر ملایر به صورت روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش، اندازه گیری روشنایی مصنوعی با دستگاه لوکس متر (1335 tes) انجام گرفت. همچنین پرسشنامه محقق ساخته و چک لیست عوامل ارگونومی شناختی در طراحی فضای آموزشی استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری t تست با SPSS22 مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: شدت روشنایی در 12 مرکز، 310 لوکس بود که از نظر ارگونومی محیطی، استاندارد بودند و در 5 مرکز در حد 150-210 لوکس بود. از بین عوامل ارگونومی بصری (نور و رنگ) در این مراکز با استانداردهای ارگونومیک منطبق نبودند. متغیرهای ارگونومی به صورت مثبت و مستقیم با رضایت مندی از فضاهای آموزشی ارتباط داشتند و میزان رضایتمندی کودکان از فضاهای آموزشی( 0/245 = p) بود. نتیجه گیری: کودکان و نوجوانان مدارس مایل هستند در محیط هایی قرار بگیرند که از نظر ارگونومی بصری به آن محیطها علاقمندند و از آنجایی که روشنایی یکی از پارامترهای موثر بر ارگونومی بصری می باشد، با بررسی پرسشنامه محقق ساخته، مشخص گردید که کودکان در روشنایی استاندارد، احساس راحتی و آرامش داشتند، بدین معنی است که استفاده از عامل روشنایی در جهت ایجاد تحرک بصری و با طراحی فضایی بر اساس ارگونومی فیزیک بدن انسان به همراه انعطاف پذیر ساختن محیط های کودکان موجب افزایش رضایت مندی کودکان از فضاهای آموزشی می گردد.

کلیدواژه ها:

ارگونومی بصری ، طراحی ، فضای آموزشی ، مراکز پیش ، رضایتمندی.