حمل و نقل عمومی و معضل ترافیک

عدم کارآیی حمل و نقل عمومی همواره مسیر های مهم شهری را از جهت دسترسی و ابعاد اجتماعی مسیر ، ناکارآمد کرده است . مدیران شهری برای پاسخگویی به این مشکل دست به تعریض های پیاپی و احداث روگذرها و زیر گذرها می زنند و نتیجه ی این کار این است که شهرها روز به روز بیشتر در اختیار خودرو ها قرار می گیرند. عدم کارآیی حمل و نقل عمومی مشکلات دیگری از قبیل :هدر رفتن زمین، افزایش آلودگی محیط زیست، بالا رفتن مصرف انرژی و...را نیز در پی دارد. همچنین استفاده مردم از ناوگان حمل و نقل عمومی باعث ایجاد برخورد های چهره به چهره می شود و تعاملات اجتماعی را افزایش می دهد. با بررسی فواید و تاثیرات حمل و نقل عمومی نتیجه گیری می شود که تحقق آن گامی بلند در راستای نیل به توسعه پایدار می باشد. در این مقاله نیز پس از مبانی نظری مربوط به حمل و نقل ، به بررسی نقاط قوت و ضعف و تهدید و فرصت محدوده مورد مطالعه پرداخته شده است . سپس با توجه به این بررسی مشکلات اساسی که منجر به ترافیک می باشند را بر شمرده و برای آنها راهبرد ارایه شده است. در واقع حمل ونقل عمومی محور پاسخ ترافیک درون شهری می باشد و راهبردهای ارایه شده بر همین اساس می باشند. این مشکلات عبارتند از: کمبود کمی و کیفی ناوگان حمل و نقل عمومی و مکانیابی مناسب آنها و همچنین ضعف طرح ترافیکی موجود در محدوده .در انتها نیز نتیجه گیری می شود که حل کامل معضل ترافیک ریشه در مسایل دیگری نیز دارد که از دسترس مسیولان شهری خارج است . اما مسیولان و نهادهای شهری نیز باید در بخش هایی که مسیولیت به عهده آنان است کوتاهی نکرده و مشکلات مربوط به ترافیک که پاسخ عمده آن در حمل و نقل عمومی محور است را به حداقل ممکن رسانند . چراکه توسعه شهر وابستگی زیادی به توسعه حمل و نقل آن شهر دارد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، ترافیک ، حمل و نقل عمومی ، اهواز