ارزیابی شاخص های آسایش دمایی و معماری همساز با اقلیم آباده

توجه به اهداف عمده ی طراحی اقلیمی در هر منطقه ی آب و هوایی و پیش بینی مواردی در جهت تحقق بخشیدن به این اهداف موجب سازگاری و هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی و موجب صرفه جویی در مصرف انرژی و هویت یافتن معماری در هر اقلیم خواهد شد. هدف این پژوهش ، ارزیابی شرایط دمایی شهر آباده با استفاده از شاخص های آسایش دمایی اوانز ، ماهانی ، اولگی ، گیونی دمای موثر و TCI است. در این پژوهش ابتدا ویژگی های عناصر اقلیمی مانند دما، باد، رطوبت و... در دوره ی آماری (1393- 1368 ) تعیین شد. سپس براساس مدل های منطقه آسایش، شرایط گرمایی ( سرد، گرم یا راحت ) هر ماه مشخص شد. نتایج نشان داد که دمای هوای فضای بیرونی اغلب سردتر از فضای درونی ساختمان است و در دوره ی کوتاهی نیز گرم تر است. برای بهره گیری از تابش مایل خورشیدی در دوره ی سرد سال، توصیه می شود جهت پنجره ها و نورگیر ها به سمت جنوب و جنوب شرق قرار گیرد. برتری جهت جنوب شرق این است که در ساعات پیش از ظهر که دمای روزانه هوا نسبتا پایین تر است امکان استفاده از نورخورشید بیشتر است. به منظور پناه گرفتن از بادها در شرایط هوای سرد و بهره مندی از هوای خنک در شرایط هوای گرم توصیه می شود جهت ساختمان ها رو به جنوب و جنوب شرق احداث شود تا ضمن هماهنگی با جهت و زاویه ی تابش خورشید، در بیشتر ماه های سال در پناه بادهای سرد جنوب غربی و شمال غربی قرار گیرند. با تعبیه ی بازشوهای رو به جنوب غربی می توان از جریان هوا جهت خنکی فضای درونی بنا استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آسایش گرمایی ، معماری ، دمای موثر ، اقلیم ، آباده