شهرک مسکونی با رویکرد بهینه سازی مصرف انرژی

نظر به لزوم ارتقاء بهره وری انرژی در بخش مسکن و با توجه به مدلسازی سیستم بهینه تولید و مصرف انرژی در بخش ساخت و ساز کشور و محورهای اصلی فنآوری در توسعه پایدار انرژی کشور، این پژوهش با توجه به پیچیدگی های مسایل مدیریت شهری با رویکردی نوین در راستای بهینه سازی مصرف انرژی جهت احداث شهرک مسکونی شکل می گیرد . بدیهی است جهت استانداردهای زندگی شهری و پیدا کردن راه های تهیه مسکن ارزان قیمت به معنی دقیق کلمه راهی بهتر از تشویق به بهینه سازی انرژی در طول ساخت و بهره برداری از ساختمان در پیشرو نداریم. استفاده از انرژی های تجدید پذیر و صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی از جمله مسایل مهم در عصر حاضر می باشد . امروزه توجه به مسیله بهره وری در بناها و استفاده از انرژی های تجدید پذیر به عنوان گامی در جهت رسیدن به معماری پایدار و جلوگیری از آلودگی های زیست محیطی مورد توجه قرار گرفته است . با در نظر گرفتن این نکته که بناهای مسکونی بیشترین مصرف انرژی را به خود اختصاص می دهند، در جهت رسیدن به معماری پایدار و بهینه سازی در مصرف انرژی در شهرک های مسکونی که بیشترین مصرف انرژی در آنها صورت می گیرد، باید تا حد امکان طرح ریزی مجموعه به گونه ای باشد که از انرژی های تجدید پذیر استفاده شود و مصرف سوخت های فسیلی به حداقل ممکن کاهش یابد . با طرح ریزی دقیق و حساب شده می توان بهره وری مفیدی که کمترین هزینه را برای ساکنین در بر داشته باشد، ایجاد نمود.دستیابی به روش هایی برای کاهش مصرف و بهینه سازی آن در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای برای رسیدن به معماری پایدار امری لازم و ضروری است . هدف اصلی از این پژوهش را می توان ، چگونگی طراحی شهرک مسکونی با رویکرد بهینه سازی مصرف انرژی و یافتن شاخصه هایی جهت نیل به هدف مذکور ذکر کرد. در این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی انجام خواهد شد. نوع تحقیق انجام شده کاربردی می باشد.

کلیدواژه ها:

شهرک مسکونی ، انرژی ، پایداری ، مسکن