اثر پلیمرهای آبدوست بر پایداری نانوذرات نقره تولید شده توسط عصاره آبی پوست سبز گردو

نسبت سطح به حجم بالای نانوذرات منجر به تجمع نانوذرات می شود با این حال حفاظت نانوذرات توسط عوامل پوشاننده، پایداری کلوییدی را فراهم می کند. پایدار کننده ها معمولا برای به دست آوردن نانوذرات با توزیع مناسب، پایدار و حفاظت نانوذرات از کلوخه ای شدن مورد استفاده قرار می گیرند و در حضور آنها احتمال برخورد نانوذرات و ادغام آنها به علت واکنش بین گروه های عاملی نانوذرات کاهش پیدا می کند. پایداری کلوییدها تابع عوامل بسیاری شامل نوع عامل پوشاننده ٬ شرایط محیطی اطراف از جمله pH و قدرت یونی است. سه نوع مکانیسم پایداری نانوذرات وجود دارد که شامل دافعه الکترواستاتیک٬ دافعه فضایی و دافعه الکترواستاتیک وفضایی به صورت همزمان است. در این مطالعه سنتز سبز نانوذرات نقره با استفاده از عصاره آبی پوست سبز گردو در دمای اتاق انجام (lactic acid)n-(ethylene glycol)mشد و تثبیت کننده ها که شامل آلژینات ٬SDS و پلیمرهای زیست تخریب پذیر مثل -(lactic acid)n (LAn-EGm-LAn) بودند برای پایداری نانوذره سنتز شده اضافه شدند. بررسی پایداری نانوذره سنتز شده با طیف نور مریی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که طیف جذبی مربوط به نانوذرات پایدار شده با پلیمر LA15-EG68-LA15 تیزتر و متقارن تر است و به سمت طول موج کوتاهتر شیفت پیدا کرده است. این نتایج نشان می دهد که نانوذرات به خوبی پایدار شده اند. بنابراین پلیمر LA15-EG68-LA15 به عنوان مناسبترین عامل پوشاننده انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

نانوذره نقره ، پایدار کننده ، تجمع ، عامل پوشاننده ، نانوبیوتکنولوژی