مدل سازی پردازه ی اکولوژیک گونه های موش دوپای پنچ انگشتی جنس Allactaga Cuvier,1836 در ایران

روش های مدلسازی زیستگاه با استفاده از اطلاعات جغرافیایی نقش مهمی در مطالعات فیلوژنتیکی، زیست شناسی حفاظت و اکولوژی گونه ها در مقیاس وسیع دارد. در این مطالعه مدل سازی پردازه اکولوژیک یک گونه های موش دوپا جنس 1386 Allactaga Cuvier بااستفاده از نرم افزار MaxEnt انجام شد. از پنج گونه ی شناخته شده از این جنس در ایران، اطلاعات جغرافیایی مربوط به چهار گونه شامل A.elater 123 نقطه، A.hotsoni، و 26 نقطه A.euphratica و 28 نقطه و A.williiamsi و 12 نقطه از کل دامنه پراکنش شان وارد آنالیز گردید. نتایج این تحقیق به صورت نقشه های پیش بینی پراکنش و نیز زیستگاه مطلوب هر یک از گونه ها ارایه می شود، همچنین مهمترین فاکتور اقلیمی محدود کننده ی پراکنش این جوندگان میزان بارندگی در گرم ترین فصل سال تعیین شد. بررسی میزان همپوشانی پردازه ی اکولوژیک بین گونه ها نشان داد که A.euphratica و A.williamsi که کمترین فاصله ی ژنتیکی بین گونه های مورد مطالعه را دارند دارای بیشترین همپوشانی پردازه هستند و هنوز تمایل به حفظ نیچ اجدادی وجود دارد. برعکس A.euphratica و A.williamsi با داشتن بیشترین فاصله ی ژنتیکی کمترین همپوشانی پردازه ی اکولوژیک را دارد که بیانگر این است این دو موش در زیستگاه های کاملا متفاوتی حضور دارند. انجام مطالعات تکمیلی جهت تایید حفاظت پردازه ی اجدادی در جوندگان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

مدلسازی پردازه اکولوژیک MaxEnt ، Allactaga ، جونده ، ایران