توان آنتی اکسیدانی القاء شده طی کاربرد خارجی هورمون های سیتوکینین و آبسیزیک اسید تحت تنش خشکی

افزایش مقدار آبسیزیک اسید درونی گیاهان به خصوص در تنش های اسمزی باعث کاهش مقدار و عملکرد هورمون سیتوکینین می گردد، علی رغم اینکه سیتوکینین می تواند تاثیرات مفیدی را در تحمل اینگونه تنش ها القاء کند. بنابراین در یک طرح تحقیقاتی در مزرعه، تاثیر کاربرد انفرادی و برهمکنش خارجی تیمارهای هورمونی سیتوکینین (بنزیل آدنین 150 میکرومولار) و آبسیزیک اسید ( 100 میکرومولار) بر برخی از شاخص های آنتی اکسیدانی و تنش اکسیداتیو در برگ پرچم دو رقم گندم متحمل (پیشگام) و حساس MV-17 در شرایط آبیاری کامل و بروز تنش خشکی در مرحله پر شدن دانه مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمار برهمکنش دو هورمون باعث کاهش مقدار مالون دی آلدیید و پراکسید هیدروژن، بویژه در رقم مقاوم شد که در هر دو رقم طی بروز خشکی افزایش یافته بود. اگرچه شاخص های توان به اندام اندازی رادیکال DPPH0 توان احیایی آهن FRAP و نیز قدرت جاروب ABTS طی بروز تنش خشکی در رقم مقاوم افزایش بیشتری نسبت به رقم حساس داشتند، تنها شاخص توان احیایی آهن بویژه در رقم مقاوم تحت کاربرد تیمار هورمونی آبسیزیک اسید افزایش معنی داری یافت. در یک نتیجه گیری کلی، رقم پیشگام به عنوان رقم مقاوم در افزایش توان آنتی اکسیدانی و کاهش تنش اکسیداتیو نسبت به رقم حساس MV-17 منفعت نسبی بیشتری از تیمارهای هورمونی کسب نمود.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، آبسیزیک اسید ، رقم حساس به خشکی ، رقم مقاوم به خشکی ، سیتوکینین ، گندم