تاثیر تیمارهای نیتروژن دار بر روی رشد و تثبیت ازت در دو رقم وحشی و موتانت گیاه سویا

گیاه سویا به دلیل ارزش غذایی بالا و توانایی برقراری رابطه همزیستی با باکتری ریزوبیوم یک گیاه زراعی مهم می باشد. گیاه مذکور میتواند بخش عمده نیتروژن مورد نیاز خود را از طریق تثبیت زیستی ازت تامین نماید. این پژوهش با هدف مطالعه تاثیر تیمارهای نیتروژن دار (نیترات پتاسیم و سولفات آمونیوم) بر برخی پارامترهای رشد گیاه سویا از قبیل؛ طول اندام هوایی و ریشه، طول میان گره، سطح برگ وزن تر اندام هوایی و ریشه، تعداد غده های سطح ریشه و کلروفیل a محیط کشت هیدروپونیک انجام گردید. تیمارها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، در محیط کنترل شده گلخانه بر سه تیپ گیاه سویا شامل؛ رقم وحشی Bragg (حالت استریل و دارای ریزوبیوم) و رقم موتانت NTS اعمال گردید. نتایج نشان داد که میزان پارامترهای رشد هرسه تیپ گیاه سویا تحت تیمارها به استثناء تعداد غده، در مقایسه با گیاهان شاهد همان تیپ بهبود یافته است. به علاوه، به نظر می رسد کاربرد نیتروژن به صورت نیترات NO3- به تنهایی، تاثیر چندانی بر رشد گیاه ومیزان کلروفیل a در مقایسه با شاهد نداشت، اما هر دو ژنوتیپ سویا دارای ریزوبیوم و غده تحت تیمار توام آمونیوم NH4+ و نیترات، دارای حداکثر رشد به خصوص از نظر طول ساقه و وزن تر شاخه، طول میانگره، سطح برگ و محتوای کلروفیل a نسبت به گیاهان استریل بودند

کلیدواژه ها:

سویا ، ریزوبیوم ، رقم Bragg رقم ، NTS ، کلروفیل a