بررسی اثر بارگذاری بتا-بوسولیک اسید در نانوذرات دندروزومی بر دسترسی زیستی و جذب سلولی آن

در طب سنتی از کندر برای پیشگیری و درمان بیماری های مختلف استفاده میشود. یکی از عوامل درمانی موجود در کندر بتا- بوسولیک اسید می باشد که دارای فعالیت های ضدالتهابی، ضد آرتریتی، ضد توموری و تقویت حافظه می باشد. مطالعات فارماکوکینتیکی نشان داده است که بوسولیکاسیدها در محیط های آبی حلالیت پایین داشته، جذب آنها از روده ضعیف می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر بارگذاری بتا- بوسولیکاسید در نانوذرات دندرزومی بر میزان دسترسی زیستی و جذب سلولی آن می باشد. ابتدا نسبت مناسبی از بتا- بوسولیکاسید و نانوذارت دندروزومی با یکدیگر ترکیب و بارگذاری انجام گرفت. اندازه نانوذرات دندروزومی حامل دارو با میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. سپس، جهت ارزیابی سمیت سلولی، سلول های رده B65 در غیاب و حضور غلظت های مختلف بتا- بوسولیکاسید و نانوذرات دندروزومی لود شده با بتا - بوسولیکاسید به مدت 24، 48، 72 ساعت انکوبه شدند. مقادیر IC50 با استفاده از روش MTT محاسبه شد. میانگین اندازه نانوذرات بتا- بوسولیکاسید دندروزومی 127/24±11/87 نانومتر و میزان لود 53/23±3/89 درصد به دست آمد. داده های به دست آمده نشان داد که بتا- بوسولیکاسید دندروزومی در مقایسه با فرم آزاد آن بطور معنی داری تکثیر سلول های B65 را وابسته به دوز و زمان مهار میکند. این مطالعه نشان داد که بارگذاری بتا- بوسولیک اسید در نانوذرات دندرزومی می تواند باعث افزایش حلالیت و جذب سلولی بتا- بوسولیک اسید شود.

کلیدواژه ها:

دندروزوم ، کندر ، بتا- بوسولیک اسید