کاربرد برگی آهن نانو و غیر نانو در گیاه توتون: تحرک و توزیع

کمبود آهن عامل کاهش رشد گیاهان به ویژه در خاک های آهکی می باشد. کاربرد آهن در خاک برای مرتفع کردن کمبود، عامل آلودگی های زیست محیطی است، بعلاوه عنصر به دلایل مختلف به طور موثری جذب گیاه نمی شود. کاربرد برگی آهن روشی جایگزین و مناسب برای از بین بردن علایم کمبود است ولی ترکیب شیمیایی کود آهن تاثیر زیادی در مقدار جذب برگی آن دارد. گیاه توتون در محیطی با کمبود شدید آهن تا مرحله کلروز کامل کاشته شد، سپس فوقانی ترین برگ کاملا توسعه یافته با یکی از دو ترکیب آهن نانو و غیرنانو به شکل کمپلکس [Fe(EDTA)] با غلظت 20 میکرومولار محلول پاشی شد. مقدار نسبی کلروفیل واحد SPAD برگ تیمار شده با کاربرد آهن افزایش یافت و تاثیر ترکیب آهن نانو بیشتر از غیرنانو بود. هردو ترکیب آهن، بویژه ترکیب نانو منجر به افزایش وزن تر و خشک گیاهان نسبت به شاهد شدند. نتایج سنجش مقدار آهن کل و درصد تخصیص آن نشان داد که حرکت آهن از برگ تیمار شده به سایر بخش های گیاه در صورت کاربرد برگی ترکیب آهن نانو بیشتر بود. برگ های فوقانی در جذب هر دو نوع آهن به سمت خود موفق تر از برگ های تحتانی و ریشه عمل نمودند. همچنین ترکیب نانو کمپلکس آهن، جذب برگی بالایی داشته و کاربرد آن به ویژه در زمان اوج تقاضای گیاه جایگزین مناسبی برای کودهای آهن غیرنانو بویژه در شرایط کاربرد برگی است.

کلیدواژه ها:

کاربرد برگی ، آهن نانو ، توتون