اثر نانوذره ی سالیسیلیک اسید بر پاسخ های آنتی اکسیدانی گیاه ، Isatis cappadocica، تحت تنش آرسنیک

آرسنیک به عنوان یکی ازمهمترین آلاینده های زیست محیطی، باعث تشکیل گونه های اکسیژن فعال و در نتیجه ایجاد تنش اکسیداتیو در گیاهان می گردد. کاربرد سالیسیلیک اسید SA به صورت خارجی در گیاهان تحت تنش آرسنیک می تواند باعث کاهش اثرات سمیت گردد باتوجه به اینکه در مطالعات قبلی توان بیش انباشت آرسنیک درگیاه Isatis cappadocica ثابت شده است، بذرهای این گیاه جهت بررسی اثر باتوجه به اینکه در مطالعات قبلی توان بیش انباشت آرسنیک درگیاه Isatis cappadocica ثابت شده است، بذرهای این گیاه جهت بررسی اثر نانوذره ی SA بر پاسخ های آنتی اکسیدانی، انتخاب گردید. بدین منظور گیاهچه های چهار برگی توسط نانوذره ی SA که به محلول غذایی اضافه شده بود، به مدت ده روز پیش تیمار شدند. سپس به مدت دو هفته تحت تیمار آرسنیک در غلظت های 0، 400، 800، 1200 میکرومولار قرار گرفتند. پس از برداشت، میزان رشد، فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدان (آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز)، محتوی کاروتنویید، پراکسید هیدروژن و تجمع آرسنیک در بخش هوایی اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که سطوح بالای آرسنیک منجر به کاهش رشد، افزایش محتوی پراکسید هیدروژن و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان می گردد. در حالی که پیش تیمار نانوذره ی SA باعث بهبود این پارامترها تحت تنش آرسنیک شد. بر طبق این نتایج پیشنهاد می شود که نانوذره ی SA می تواند در تحمل سمیت آرسنیک و افزایش توان گیاه پالایی به گیاه کمک کند

کلیدواژه ها:

آرسنیک ، آنتی اکسیدان ، بیش انباشتگر ، سالیسیلیکاسید ، Isatis cappadocica