تولید زرشک بی دانه بر پایه دانش بومی در خراسان جنوبی

علی رغم نیاز روز افزون جوامع روستایی به کاربرد تکنولوژی جدید، پذیرش تکنولوژی در روستاها بسیار اندک است. در حال حاضر، در بسیاری از کشورهای جهن مدیریت منابع کشاورزی در دست افرادی است که در کشودهای غربی آموزش دیده اند، لذا آشنا شدن این مدیران با ریشه های فرهنگی و محیطی نظامهای بومی مدیریت منابع تا حد زیادی از اشتباهات غربی آموزش دیده اند، لذا آشنا شدن این مدیران با ریشه های فرهنگی و محیطی نظامهای بومی مدیریت منابع تا حد زیادی از اشتباهات آتی جلوگیری خواهد کرد. بنابراین مصلحان روستایی به عنوان کسانی که در امر توسعه روستایی نقش دارند اگر به این دانش که بومی است و با ساختارهای روستایی هماهنگ است، توجه کنند با انطباق آن با شرایط جدید می توانند گامهای موثری در توسعه روستایی برداند،. نتایج این مقاله که با استفاده از روش کیفی روش مشارکتی و عملی به دست آمده سعی دارد تا یک جنبه از دانش بومی باغداران خراسان جنوبی در تولید محصول زرشک را که عامل اساسی در حیاب باغداران خراسان جنوبی است، مورد بررسی قرار دهد و برای این منظور مطالعه دانش بومی زرشک کاران در مناطق استان خراسان جنوبی در 25 باغ از 5 منطقه اصلی کشت این گیاه صورت گرفت، نتایج این اطلاعات حاکی از تنوع عملیات باغی و موارد مصرف این محصولات در میان تولید کنندگان است که خود می تواند عاملی موفق در تولید این گیاه باشد.

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، زرشک ، تنوع ، توسعه روستایی