نگرشی برجایگاه درس انشاء و تاثیر آن بر مطالعه و کتابخوانی

امروزه یکی از معرف های جامعه توسعه یافته وعقب مانده میزان مطالعه وکتابخوانی آن است لذا برای رسیدن به حد مطلوب توسعه و پیشرفت توجه ویژه به مطالعه کردن و بستر های لازم آن داریم .بر این اساس زیربنای مطالعه را باید در سیستم آموزشی جستجو کنیم وعوامل زیر ساختی را برای گسترش این امر محیا سازیم. ازمتغیر های بسیار مهم ساختاری در آموزش و پرورش درس انشاء می باشد که منجر به ترویج کتابخوانی و مطالعه می شود,که متاسفانه امروزه کمرنگ و مورد بی مهری شدید شده است و منجر به ضعف دانش آموزان در حیطه نگارش ومطالعه منابع گردیده است که نیاز به توجه واحیاء این درس در دوره های آموزشی بخصوص آموزش متوسطه احساس می شود .برای ترویج و توسعه فرهنگ مطالعه ، نهادهای متعددی در جامعه دست اندرکارند ولی نظام آموزشی ومدارس را می توان مهمترین عامل شناخت, چرا که بستر لازم و درونی کردن این امر از این نظام ونهاد نشآت می گیرد . وهمچنین می توان گفت تمام مشکلات جوامع از ضعف فرهنگی ریشه می گیرد و برای بر طرف کردن وجبران این ضعف تنها مسیر مطالعه، واقدامات نظام آموزشی موثر و قابل اجراء است . با این همه پیشرفت هایی که در زمینه های مختلف کسب دانش (فضاهای مجازی,رایانه,گوشی همراه ...)بدست آمده است هیچ کدام نتوانسته است جایگزینی مناسب برای مطالعه کتاب و نوشتن شود ,لذا اهمیت و جایگاه کتابت وقرائت برای هیچ کس مبهم و نا آشنا نیست و تنها بستر لازم است که آنرا توسعه دهد و یا به نابودی و فراموشی کشاند . ما در این مقاله سعی بر آن داریم وضعیت بحرانی و جایگاه ویژه درس انشاء را برای عوامل زیربط بیان کنیم, باشد که مفید باشد