بررسی ویژگی های شهرهای ایرانی اسلامی، محرمیت و درونگرایی، و عوامل نفوذ فرهنگ غربی

در گذشته معماری شهرهای ایرانی برگرفته از فرهنگ اسلامی حاکم بر زندگی مسلمانان در آن زمان بوده است. اما امروزه در شهرهای ما، شاهد الگو و سبک بیگانه ای هستیم که در تقابل با فرهنگ اسلامی ماست. محرمیت یکی از اصول سنتی است که به گونه ای شاخص در معماری پس از اسلام در ایران دیده می شود. این اصل حریم شخصی زن و مرد را از حریم عمومی جدا می-کند. خانه ها در شهرهای اسلامی از دنیای بیرون جدا بودند که حیاط این خلأ را پر می کرد که حیاط ارتباط بین دنیای بسته درون خانه با دنیای باز و معنوی و دنیای آسمانی می باشد. در این نوشتار با بررسی متون گذشته به بررسی ویژگی های شهرهای ایرانی اسلامی، محرمیت و درونگرایی و عوامل نفوذ فرهنگ غربی می پردازیم. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی –تحیلی با مرور متون و اسناد گذشته است. نتایج حاصل، این است که اگر بخواهیم هویت از دست رفته شهرهای اسلامی را بازگردانیم باید به سراغ قوانین گذشته برویم اما نه تقلید کورکورانه از گذشته، و اینکه لازم است در برنامه ریزی جدید برای شهرها، ساخت کالبدی، نیازهای افراد، فرهنگ گذشته، اصول شهرسازی اسلامی، اصول شهرسازی جدید و الگوهای جدید پیوند برقرار کنیم تا در شهرسازی دچار بی هویتی و سردرگمی نشویم.

کلیدواژه ها:

درونگرایی ، شهر اسلامی ، محرمیت ، معماری