مطالعه ی تطبیقی عملکرد میدان نقش جهان در فضای شهری اصفهان دوره صفویه

میدان نقش جهان شاخص ترین میراث معماری دوران شکوفایی اقتصادی_سیاسی شهر اصفهان در عصر صفوی است.از میدان های مهم و مشهور ایران است که تا به حال مطالعات مختلفی پیرامون آن صورت گرفته است. با وجود آنکه مقالات و کتاب های متعددی به ذکر تاریخچه ی این میدان کهن ایرانی و به ویژه در ارتباط با ابنیه تاریخی شکل دهنده آن پرداخته ،اما در ارتباط با تحولات این میدان از بعد شهری تاکنون کمتر نوشته مدونی به چشم میخورد.مجموعه ی نقش جهان:شامل میدان، که در دوره صفویه تحت تاثیر شهرسازی اروپایی، محور و مرکز تلاقی شهری محسوب میشد و نیز شامل بناهای باشکوهی همچون مسجد امام،مسجد شیخ لطف الله،کاخ عالی قاپو و بازار قیصریه که در اطراف میدان قرار گرفته اند،می باشد.لازم به ذکر است که هرکدام از این عناصر معماری بگونه ای کارکرد شهر را تحت تاثیر قرار داده اند.نقش و تاثیر مجموعه میدان نقش جهان در شکل گیری فضای شهری اصفهان دوره صفویه بسیار چشمگیر و ملموس میباشد همچنین این مجموعه ی میدانی دارای شباهت ها و تفاوت هایی با مجموعه میدان های غرب می باشد. از جمله این که در مجموعه میدان نقش جهان خالی گذاردن مرکز میدان رعایت شده است و از تمام جهان کاملا محصور می باشد و نیز این میدان محلی برای انجام مراسم تشریفاتی و انتشار و اشاعه رسمی قوانین و ... بوده است که بر طبق مستندات موجود،تمامی این موارد در مجموعه میدان های غرب نیز رعایت شده است.

کلیدواژه ها:

اصفهان ، میدان نقش جهان ، صفویه ، شکل گیری فضای شهری اصفهان