برنامه ریز ی راهبردی بافت فرسوده شهری با تاکید بر گردشگری(نمونه مورد مطالعه: بافت فرسوده شهرضا)

ساماندهی گردشگری در یک منطقه شامل شناخت وضع موجود در ابعاد کمبودها و نواقص است که در سه وجه گردشگر، محیط و میزبان صورت می گیرد. تفرجگاههای پیرامون شهرها که به طور خود جوش توسط مردم و خارج از هدایت رسمی از سوی برنامه ریزان و دولت به عنوان مکانی برای گذران اوقات فراغت در نظر گرفته میشود وقتی که حجم بازدیدکنندگان در آن مکان افزایش می یابد، نیازمند ساماندهی از سوی مسئولان محلی و فرا محلی است. که با توجه به موضوع، این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش انجام توصیفی تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات و داده های مورد نیاز، از بررسی های اسنادی و همچنین مطالعات میدانی، از قبیل مصاحبه و پرسش نامه استفاده شده است و با استفاده از مدل SWOT و با توجه به تجزیه و تحلیل داده ها، نتایج تحقیق نشانگر آن است که کمبود امکانات، خدمات شهری و تأسیسات زیربنایی سبب مهاجرت ساکنان بومی به مناطق دیگر شهر شده که با استفاده راهبردها که مهمترین آنها ارتقاء سطح کیفیت زندگی، ارتقاء و تقویت حس تعلق به مکان در بین ساکنان، ایجاد فعالیت های پر رونق، در راستای ارتقای سطح تعامل محیط با گردشگران میباشد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، مردم ، گردشگری ، برنامه ریزی راهبردی