تأثیر تکنولوژی های نوین ساخت در هماهنگی با محیط و اقلیم بناهای قدیمی در بافت تاریخی شهر یزد

ورود تکنولوژی های نوین به سرزمین هایی که هویت و تاریخ غنی آنها در زمینه هنر و معماری در تقابل با نمودهای تکنولوژی قراردارند،چالش هایی را دامن می زند؛ چراکه در اکثر این جوامع همانند ایران، زیرساخت های لازم جهت مواجهه با موضوع جهانی شدن فراهم نبوده است. در هزاره جدید، جهانی تازه در دست ساخته شدن است و معماری اجتماعی ترین هنری است که می تواند با ایجاد انسجام مکانی، نوعی تداوم زمانی را جهت آفرینشی نو بنیاد برای شکوفایی یک تمدن منجر شود. پرسش اصلی و هدف نهایی پژوهش آن است که آیا می توان شاخص هایی را جهت کاربرد تکنولوژی های نوین ساخت در راستای ارتقای کیفیات فضایی معماری شهر یزد با حفظ هماهنگی با محیط و اقلیم بناهای قدیمی در بافت تاریخی این شهر تعریف کرد؟ بر اساس نتایج این پژوهش بهره گیری از تکنولوژی و فناوری های نو در ترکیب با عناصر و فرم های بومی و سنتی ، هماهنگی با شرایط ا قلیمی، حفظ ارزش های فرهنگی - اجتماعی و اصول معماری بومی و همچنین استفاده از فناوری های ساخت و مصالح جدید در ایجاد هماهنگی، تضاد، شفافیت و...، بسته به شرایط مکانی زمانی ، مهم ترین شاخص های ایجاد مطلوبیت در معماری شهر یزد به شمار می آیند

کلیدواژه ها:

تکنولوژی های نوین ، اقلیم ، شهر یزد ، کیفیت فضایی