اثر کیتوزان بر تعدیل اثر تنش خشکی بر رشد و تولید هیپرسین در علف چای

علف چای از گیاهان دارویی است که اغلب برای درمان افسردگی استفاده می شود فعالیت های فارماکولوژیک این گیاه به محتوای هایپرسین آن که از متابولیت های ثانویه گیاه است نسبت داده می شود از سوی دیگر تحقیقات نشان داده است که تنش ملایم و یا استفاده از الایسیتورهای خاصی مثل کیتوزان تولید متابولیت های ثانویه را افزایش می دهد بنابراین در مطالعه حاضر اثر خشکی به صورت 3 سطح آبیاری با فواصل 7، 11، 13 روزه و نیز اثر کیتوزان به عنوان الایسیتور قارچی در 4 سطح غلظت 0، 100، 200 و 400 میلی گرم در لیتر در بهبود رشد و تولید هایپرسن در گیاه علف چای بررسی شد نتایج نشان داد اگرچه 400mgl^-1 کیتوزان در فواصل آبیاری 13 روزه بیشترین تولید هایپرسین در واحد وزن را داشته است اما چون وزن تر و مخصوصا وزن خشک این تیمار در حد معنی داری نسبت به شاهد کمتر است عملکرد کل هایپرسین به ازای هر گیاه کاهش یافته است لذا کاربرد کیتوزان بدون خشکی و یا فواصل 11 روزه آبیاری و 200 میلی گرم در لیتر کیتوزان برای تولید عملکرد بالای هایپرسین مناسب تر هستند لیکن به هر حال در مناطقی که خشکی شدید حادث شود کاربرد کیتوزان به بهبود رشد و حفظ بیوماس و در نهایت تولید بالاتر هایپرسین کمک می کند.

کلیدواژه ها:

علف چای ، هیپرسین ، تنش خشکی ، کیتوزان