بررسی تاثیر تغییرات pH روی جذب زیستی فلز روی توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه

هدف: یکی از مخرب ترین عناصر موجود در پساب صنایع، فلزات سنگین می باشند. اخیرا این فلزات اثرات جبران ناپذیری را روی محیط زیست موجودات اعمال کردپد. به منظور کشف بهترین روش برای پاک سازی این عناصر از محیط پژوهش های زیادی صورت گرفته است که در اکثر آپها استفاده از ر وش های جذب زیستی مورد تائید قرار گرفت هدف این پروژه ارائه شرایط بهینه جهت جذب بیشتر فلزات توسط میکرو ارگانیسم مورد نظر می باشد. مواد و روش ها: در ابتدا یک آمپول لیوفیلیزه از مخمر ساکارو مایسس سرویزیه با PTCC:9763 خریداری شد و جهت احیا و افزایش میزان توده زیستی در محیط SDA رشد یافت. سپس از طریق سانتریفیوژ رسوب حاصل که در واقع مخمر مورد نظر بود جدا شد و در حرارت 80 درجه سانتیگراد خشک شد و به صورت پودر در آمد که در نهایت همه سلول های مخمر به صورت کشته شده درامدند پس از آن مخمر در 3 محلول 100ppm از فلز روی با pH های مختلف 9، 7 و 11 ترکیب شد و پس از اینکه 60 دقیقه در شیکر انکوباتور قرار گرفتند از 3 محلول موجود نمونه برداری شد نمونه ها جداگانه سانتریفیوژ شده و سوپرناتانت های شفاف جداسازی و برای جذب اتمی به سازمان انرژی اتمی تهران انتقال یافتند تا میزان فلز موجود در هر کدام بررسی شود. نتایج: مخمر ساکارومایسیس سرویزیه توانست در ph 9 بالاترین میزان یعنی حدود 96/75 از فلز موجود در محلول را جذب کند و ph بهینه جهت جذب فلز توسط این مخمر مشخص گردید در حالی که در ph 7 این میزان حدود 95.7% و در ph 4 میزان جذب 1/95% بود.

کلیدواژه ها:

جذب زیستی ، روی ، ساکارومایسس سرویزیه