تدوین الگوهای طراحی فضاهای شهری با تاکید بر ارتقا عدالت جنسیتی نمونه موردی گذر بین مسجد ملارستم تا کاروانسرای خان بی شهر مراغه

عدالت از مفاهیمی است که تمام جوامع در پی برقراری آن هستند و یکی از مصداق های آن ، در فضاهای شهری هویدا می شود بر همیناساس، فضای شهری باید امکان دسترسی همه گروه ها را فراهم آورده و عرصه ای برای حضور تمام استفاده کنندگان و محملی برای بروزانواع فعالیت ها باشد. اما رویکرد جنسیتی در طراحی فضاهای شهری مبتنی بر نیازهای مردان به ایجاد فضاهای مردانه منجر شده است ، درصورتی که بانوان یک اقلیت در جامعه نیستند بلکه نیمی از افراد استفاده کننده از فضاهای شهری را تشکیل می دهند و از طرفی، دستیابیبه جامعه عدالت محور بدون مشارکت بانوان امکان پذیر نخواهد بود و این امر نیازمند بازنگری در مبانی سیاستهای شهر با تاکید بر نقشزنان به عنوان شهروند است. در این نوشتار سعی شده است با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و استفاده از داده های اسنادی، مرور متون ومنابع و برداشت های میدانی از طریق پرسشنامه به میزان رضایت بانوان از حضور در فضای شهری پرداخته شود و در نهایت شاخص هایارتقای عدالت جنسیتی در طراحی فضاهای شهری استخراج شده است. ضریب آلفای کرونباخ این پرسشنامه 0.82 است که بزرگتر از 0.7می باشد و نشانگر اعتبار پایایی آن است. جامعه آماری شامل زنان بالای 15 سال شهر مراغه می باشد و برای برآورد حجم نمونه از فرمولکوکران، تعداد 200 نفر انتخاب شده اند و در قسمت تحلیل پرسشنامه با استفاده از آزمون فریدمن اقدام به رتبه بندی شاخص های مستخرجاز مطالعات اسنادی شده و در نهایت شاخص ها براساس ابعاد طراحی شهری طبقه بندی و اولویت بندی شده است.

کلیدواژه ها:

عدالت جنسیتی ، فضای شهری ، حضور بانوان ، طراحی شهری