مطالعه مهار گلیکولیز بر رفتار تکثیری و ترشحی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی

سلول های بنیادی مزانشیم انسانی MSCs از دسته سلول های بنیادی بالغ هستند. این سلول ها علاوه بر این که قادرند خود را تجدید کنند، می توانند به انوعی از سلول های بافت همبند (استخوان، غضروف و چربی)، تمایز باشند. وظیفه زیستی این سلول ها در بدن عمدتا ساخت بافت های مختلف مزانشیمی، کمک به ترمیم زخم ها و هومئوستازی بافت ها، ایجاد نیچ مناسب برای پرورش سلول های بنیادی خون ساز و نیز تعدیل کنندگی سیستم ایمنی است پیرو این وظایف بیولوژیک با توجه به پتانسیل بنیادی این سلول ها، اخیرا تحقیقات گسترده ای جهت پی بردن به خاصیت درمانی MSC ها انجام شده است. به جرات می توان گفت که این سلول ها می توانند به عنوان منبع بسیار ارزشمندی دراستفاده های بالینی به کار برده شوند. برای استفاده کارآمدتر MSCs، شناخت دقیق مکانیزم های کنترل کننده رفتار آنها (تکثیر، ترشح، مهاجرت، تمایز و تنظیم کنندگی سیستم ایمنی) ضروری می باشد. یکی از مواردی که بر رفتار MSCها تاثیرگذار است. متابولیسم این سلول ها است و گلیکولیز، مسیر اصلی متابولیسمی در MSC ها می باشد از این رو می توان با کنترل یا تغییر متابولیسم MSC ها، کارایی این سلول ها را در سلول درمانی (جهت درمان بیماری استخوانی، دیابت، بیماری های قلبی، بهبودزخم و نیز سرطان ها) ونیز مهندسی بافت افزایش داد. در تحقیق حاضر اثر مهار گلیکولیز بر رفتار تکثیری و ترشحی MSCها مورد بررسی قرار گرفته است به این منظور MSC های مستخرج شده از مغز استخوان انسانی hMSCs در پاساژهای مختلف با استفاده از غلظت های مختلف مهارکننده گلیکویز سدیم دیکلرو استات تیمار شدند.