بررسی تاثیر رابطه بین هوش هیجانی برمیزان استرس دانشجویان(مطالعه موردی : دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی مرکز درگز)

هوش هیجانی یا احساس به معنی توانایی تشخیص ، استفاده ، درک ومدیریت احساسات به شیوه مثبت است که برای رها شدن از استرس ، ایجاد ارتباط موثر ، همدرد با دیگران و فایق آمدن بر چالش ها و بر طرف کردن تعارضات کاربرد دارد. مقاله ی حاضر به بررسی رابطه بین هوش هیجانی و میزان استرس دانشجویان دانشگاه آزاد مرکز درگز می پردازد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجو یان رشته تربیت بدنی که جمعا تعداد 100 نفر می باشند با استفاده از جدول مورگان تعداد 60 نفر به عنوان نمونه آمار انتخاب و مورد آز مون قرار گرفتند روش نمونه زیر تصادفی ساده می باشد برای گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی که پایانی آنبطور کل 80 درصد بود استفاده شد پایایی مولفه های خودآگاهی 0/706 خودکنترلی 0/75، خودانگیزی 0/774 همدلی 0/70 مهارت اجتماعی 0/73 بدست آمد. در این پژوهش 5 فرضیه فرعی خود کنترلی، خودآگاهی ، خودانگیزی، همدلی، و مهارت اجتماعی با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون T-Test مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج به دست آمده نشان دااد بین هوش هیجانی و مولفه های آن با میزان استرس دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و تمام فرضیه ها پذیرفته شدند. همچنین از لحاظ رتبه بندی مولفه ها مولفه خودانگیزی بیشترین تاثیر را بر میزان کاهش استرس دانشجویان دارد.

کلیدواژه ها:

استرس ، هوش هیجانی ، دانشجویان ، هوش عاطفی ، احساسات