بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر میزان سازگاری دانش آموزاندختر دوره دوم متوسطه

پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیرآموزش مهارت های ارتباطی بر میزان سازگاری دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در منطقه 20 شهر تهران در سال تحصیلی 93-94 می یاشد. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. ابتدا از دبیرستان های منطقه 20 یک دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه سازگاری روی دانش آموزان اجرا شد ، سپس افرادی که سازگاری آنها کمتر از متوسط بود را مشخص کرده و از بین آنها 50 نفر به صورت تصادفی انتخاب و سپس یک گروه به حکم قرعه به عنوان گروه آزمایش(25 نفر) و گروه دیگر به عنوان گروه گواه ( 25 نفر) مشخص شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سینگ و سینها که دارای 60 سوال درسه خرده مقیاس سازگاری عاطفی،اجتماعی و تحصیلی استفاده شد.متغیر مستقل ( آموزش مهارت های ارتباطی) روی گروه آزمایش طی 14 جلسه 60 دقیقهای اجراشد و بعد از آخرین جلسه برای هر دو گروه پرسشنامه سازگاری پس آزمون اجرا شد. یافتهها بر اساس آزمونهای آماری تحلیل کو واریانس بین گروهی تجزیه و تحلیل شدند. ضمن تایید فرضیه اصلی پژوهش نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی سطح سازگاری دانشآموزان را افزایش داده است

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های ارتباطی ، سازگاری ، سازگاری عاطفی ، سازگاری اجتماعی ، سازگاری تحصیلی