ارزیابی رابطه مدیریت شهری با مدیریت ریسک و نقش آن در شهرداری ها

در دھه ھای اخیر با افزایش جمعیت و رشد شھرنشینی در شھرھا، اندیشه تامین خدمات و زیرساخت ھای شھری بر مدیران شھری آشکار شده و بعد از مرحله تدوین و تھیه طرح ھای شھری، پروژه ھا در مقیاس ھای مختلف در گستره شھر به اجرا در می آیند. پروژه ھای شھری به سبب پیچیدگی و منحصر به فرد بودن در مرحله اجرائی شد در موقعیت مکانی در مناطق مسکونی و پرتردد شھری اجرا می شوند که تاثیراتی ژرف بر شھر و شھروندان (چه در شعاع عملکردی و چه فیزیکی خود) گذاشته و ھمچنین مسائل و مشکلات فراوانی را برای آنھا ایجاد می کنند؛ مشکلاتی نظیر تغییر مسیر و بارگذاری ترافیکی در سایر مسیرھا، اتلاف زمان شھروندان، ایجاد آلودگی ھای صوتی، زیست محیطی و بصری و ھزینه ھای تحمیل شده به شھر و شھروندان که ھمه شھروندان، چه آنھایی که در نزدیکی احداث پروژه زندگی می کنند و چه آنھایی که به ھر طریقی با آن نواحی در ارتباط بوده اند را متضرر می کند. شھرداری ھا به عنوان مھم ترین نھاد متولی مدیریت شھری، وظیفه تامین زیرساخت ھا و بھبود شرایط زندگی شھروندان را به عھده دارند. دستیابی به این اھداف با منابع و درآمدھای محدود و ناپایدار شھرداری ھا امکان پذیر نیست. یکی از راھکارھای این مسئله توجه به مشارکت عمومی-خصوصی در طرح ھا و پروژه ھای توسعه شھری است پژوھش حاضر با رویکردی توصیفی- تحلیلی به بررسی رابطه مدیریت شھری مدیریت ریسک پرداخته است. نتایج از تاثیر بالای مدیریت شھری در افزایش کیفیت شاخص ھای مدیریت ریسک در شھرداری ھا خبر می دھد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، مدریت ریسک ، شهرداری ها