مدیریت ایمنی در تعمیر و بهسازی رویه های آسفاتی

جهت اعمال موارد ایمن در بهسازی رویه های آسفالتی جاده هایی که دارای انواع ترک ها،گودال ها ، سایش مصالح سنگی، قیرزدگی ها، لغزنده بودن رویه ، اختلاف ارتفاع رویه آسفالت و سطح شانه راه و … روشهای گوناگونی اعمال می شود و دسته بندی مشکلات رویه جهت استاندارد سازی مدیریت ایمنی برای رسیدن به روشهای یکسان در تعمیر و بهسازی از جمله مواد ضروری بحث و نگهداری راه با در نظر گرفتن معیار هزینه و سود (Cost Benefit) می باشد. امروزه در اکثر کشورهای پیشرفته، استفاده از روش های مختلف شیمیایی، بکارگیری انواع امولسیون ها وپلیمرها، Bush hammering , Needle gun , Brushing و … که به منظور بهسازی راه صورت می گیرد. جایگزین بکارگیری روش های سنتی (تراشیدن راه به منظور افزایش سطح اصطکاک، آسفالت کردن ترکهای سطحی دیگر و …) می شود و دیگر مقرون به صرفه بودن یا نبودن و سرعت از جمله متغیرهایی جدایی ناپذیر در بحث نوین نگهداری راهها می باشد و در راستای استفاده از روشها ووسایل بازیافتی دارای موقعیت ممتاز می باشد. وضعیت فعلی رویه های آسفالتی و کاهش متوسط عمرآن در جاده های کشور موجب بروز سوانح جاده ای می شود و کاهش درصدی از این آمار در گروه توجه به این بحث می باشد و دستیابی به استانداردهایی در مدیریت تعمیر و نگهداری و بهسازی رویه های آسفالتی (هدف این مطالعه) گامی در این جهت محسوب می شود.