بررسی استفاده آسفالت متخلخل در معابر شهری

به طور کلی یک مقطع راه از اجزای مختلفی اعم از زیراساس، اساس و رویه تشکیل می گردد. قشر اساس قسمت عمده باربری را به عهده دارد، در حالیکه وظیفه اصلی رویه ایجاد سطح صاف برای رانندگی مطلوب با مقاومت لغزندگی مناسب در شرایط مختلف و حذف آب ماندگی بر سطح راه می باشد. آسفالت متخلخل به دلیل پایین بودن مقدار فیلر و ریزدانه و بالابودن درصد درشت دانه، دارای فضای خالی بالایی می باشد. بارزترین خصوصیت آسفالت متخلخل قابلیت زهکشی آن است که به دلیل وجود درصد بالایی از فضای خالی و تخلخل و ارتباطات موجود بین این فضاهای خالی صورت می گیرد. وجود مصالح نفوذ پذیر منجر به انتقال آب سطحی به لایه های زیرین و نهایتا زهکشی آن می باشد. مزیت این نوع دانه بندی کاهش در درخشندگی سطح، آلودگی صوتی، پاشش آب و مشکلات رانندگی در هوای مرطوب و بارانی و افزایش مقاومت لغزندگی می باشد. در این مقاله به بحث و بررسی در مورد نحوه تولید آسفالت متخلخل و کاربرد های آن در مناطق مرطوب به جهت قابلیت زهکشی بالای آن و نیز کاربرد های دیگر آن از قبیل مقاومت لغزشی بالا پرداخته خواهد شد. سپس به بررسی مقاومت و دوام آن و مقایسه این نوع آسفالت با آسفالت هات رولد و سپس در آخر به نحوه اجرا و مشخصات فنی آن پرداخته می شود

کلیدواژه ها:

آسفالت متخلخل ، آب ماندگی ، آسفالت ، ایمنی ، زهکشی