فاکتور های تاثیر گذار بر روی قیر های اصلاح شده با پلیمر PMB

این مقاله تغییرات ایجاد شده بر روی خواص ریولوژیک قیرهای اصلاح شده با استفاده از پلیمر های الا ستومری و پلاستومری را شرح می دهد. مشخصات ریولوژیکی این دسته از قیرهای اصلاح شده با پلیمر بوسیله مجموعه ای از آزمونهای تجربی و پایه ای، با استفاده از دستگاه DSR اندازه گیری میشوند. در سالیان اخیر تحقیقات و مطالعات مختلف انجام شده بر روی پیر شدگی قیر در مخلوط آسفالتی عمدتا بر شبیه سازی آزمایشگاهی روند پیر شدگی استوار بوده است. برای دستیابی به نتایجی که هرچه بیشتر شرایط عملی قیر در رو سازی راههای زیر سرویس را مدل نماید و همگرایی نتایج آزمای شگاهی و عملی در آن قابل قبول با شد، لازم ا ست که درکنار تحقیقات آزمای شگاهی و ضعیت رفتاری نمونه ها تحت شرایط بارگذاری ترافیکی و آب و هوایی وافعی نیز ارزیابی شود . بعلاوه تاثیر پیر شدگی نیز بر روی خواص ریولوژی قیر های PMB پلاستومری و الا ستومری قابل پیش بینی می با شد . در نهایت عملکرد اختلاط این قیرها بو سیله آزمون های آزمای شگاهی ا ستاندارد برای مخلوط های آسفالتی ارزیابی می شود . معیارهای عملکردی بر دو اساس اصلی متمرکز شده اند که وابسته به انعطاف پذیری قیرهای جاده ای میباشند: 1 -تغییر شکل های دایمی و 2 -ترک های ناشی از خستگی.

کلیدواژه ها:

قیر های پلیمری ، خواص ریولوژیکی ، مخلوط آسفالت پیر شده ، ترک خوردگی حرارتی