ارزیابی آزمایشگاهی خصوصیات شیارافتادگی مخلوطهای آسفالتی اصلاح شده با نانو اکسید روی

قیر، ماده چسبنده مخلوطهای آسفالتی و جزء ثابت و جدایی ناپذیر آن است. از نخستین مراحل تهیه آسفالت که الزاما باید قیر را گرم کرد، تغییر خواص فیزیکی و شیمیایی آن آغاز میشود، بعداز پخش و تراکم مخلوط آسفالتیو نیز در طول بهرهدهی که رویه آسفالتی مستقیما در معرض تاثیر نور، یخبندان و نوسانات دمای محیط قرار دارد، این فرآیند تغییر بدون وقفه ادامه پیدا میکند. امروزه علاوه بر قیر و مصالح سنگی تشکیل دهنده مخلوطهایآسفالتی از اصلاح کنندههای قیر به منظور اصلاح و بهبود برخی از خواص قیر و درنتیجه مخلوطهای آسفالتی استفاده میشود.یکی از رایجترین و مخربترین نوع خرابیهای مشاهدهشده در روسازی آسفالتیتغییرشکل ماندگاریا شیارشدگی است. شیارشدگی مصالح روسازی با افزایش تعداد اعمال بار، به صورت تدریجی ایجاد شده و معمولا به صورت تورفتگیهای طولی در مسیر چرخها، همراه با برآمدگیهای کوچک در کناره آن نمایان میشود. هدف ازاین پژوهش ارزیابی بهبود تغییرشکل ماندگار مخلوطهای آسفالتی گرم اصلاح شده با استفاده از نانو ذرات است تابتوان راهکاری مناسب جهت افزایش قابلیت روسازیهای آسفالتی در برابر بارهای دینامیکی ارایه نمود. نتایج تحقیقات نشان داد که افزودن نانو اکسیدروی موجب بهبود خصوصیات شیار افتادگی مخلوطهای آسفالتی میگردد و نیز مدول سفتی مخلوطهای آسفالتی حاوی نانو ذرات اکسید روی، نسبت به نمونههای عادی بهبود یافته است.

کلیدواژه ها:

مخلوطهای آسفالتی گرم ، اصلاح کنندههای قیر ، نانو اکسیدروی ، خصوصیات دینامیکی ، شیارافتادگی