تاثیر تنش حاصل ازحداکثر بار محوری خودروها برگسترش ترک های خستگی در روسازی های مختلط (اساس بتن سیمانی پیوسته و رویهآسفالتی)

هدف از این پژوهش بررسی رشد ترک خستگی در یک روسازی مختلط با اساس بتنی و رویه آسفالتی است. برای این منظور در ابتدا کلیاتی در مورد علم مکانیک شکست ارایه و پارامتر ضریب شدت تنش به عنوان پارامتر اصلی در بررسی رشد ترک های خستگی معرفی شده است. برای شبیه سازی رشد ترک بایستی مقادیر ضریب شدت تنش برای ابعاد مختلف ترک مشخص باشد. در اینجا از نرم افزار تجاری ABAQUS برای این منظور استفاده شده است. پس از تعیین ضریب شدت تنش برای عمق های مختلف ترک، با استفاده از برازش منحنی یک رابطه بسته برای ضریب شدت تنش بر حسب عمق استخراج شده است. با استفاده از رابطه بسته به دست آمده می توان رشد ترک را بررسی نمود. به منظور بررسی اثر ضخامت رویه بر روی روند رشد ترک محاسبات برای سه ضخامت 15، 20 و 25 سانتی متر برای رویه آسفالتی انجام شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش ضخامت رویه میزان آسفالتی از 15 به 20 تعداد سیکل لازم برای رشد یک ترک از بیست به پنجاه درصد ضخامت، کاهش پیدا می کند اما با افزایش ضخامت از 20 به 25 مقدار آن تغییر چندانی پیدا نمی کند. همچنین مشخص شد که با افزایش مدول یانگ رویه و اساس تعداد سیکل مورد نیاز برای یک مقدار معین رشد ترک افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

روسازی ، آسفالت ، رشد ترک خستگی ، ضریب شدت تنش